Dit album van de gerenommeerde Amerikaanse zanger/gitarist Gary Lucas en de tot dusver onbekende Nederlandse bassist/zanger Peter Willems is een nogal schizofrene verzameling van rigoureus verschillende genres. De eerste twee nummers zijn pure blues nummers maar wel met de duidelijke inbreng van Lucas, daarna varieert het van fraaie instrumentals van Gary via de Velvet Undergound, Jackie Gleason, Gilian Welch tot Frans Schubert en Jeff Buckley. Iets te grote stappen in mijn oren. Ik ken Gary natuurlijk van zijn samenwerking met Captain Beefheart, iemand die met Frank Zappa eigenlijk niet tot de popcultuur behoorde maar daar mijlen ver boven uitrees. Gary werkte ook met moeilijk in vakjes te plaatsen muzikanten als John Zorn en Lou Reed, de cd’s die ik van hem heb zijn allen uit zijn bluesperiode die toendertijd ook de mijne was (en nog wel is), vreemd genoeg staat er niet een op zijn discografie van ruim 50 albums.

Peter Willems, bassist, zanger won de tweede prijs in de prestigieuze Prinses Christina Jazz Competitie in 2019. Co de Cloet, icoon in de Nederlandse muziekwereld was indertijd jurylid en hij nodigde Peter uit om naar zijn toenmalige live radio show te komen waar Gary optrad en zo is dit alles tot stand gekomen, de klik was daar, Peter was een fan van Jeff Buckley, ooit ontdekt door Gary enz...Gary is geen topvocalist maar hij weet de blues erg goed over te brengen en dat doet hij zeker in “I’m so glad” van Skip James, ooit gecoverd door Cream op hun eerste album met een nogal onbenullige versie. Het overbekende “Spoonful” van Willie Dixon vooral bekend in de schitterende uitvoering van Howlin’Wolf en later een hit voor Etta James en inderdaad het staat ook op de eerste lp van Cream, een goede versie mede door de stem van Jack Bruce. Helaas werd het een standaard in de bluesrock met het uitmelken van het thema. Maar terug naar Lucas en Willems, “Dance of Destiny” van Gary is een echte staalkaart van de techniek en fantasie die hij kan loslaten op zijn gitaar en die hem zo uniek maken. “Mr.Rain” van de Velvet Underground zit heel dicht op het origineel maar zonder de typerende zang van Lou Reed. “Melancholy Serenade” van Jackie Gleason krijgt een fraaie romantische versie van Gary, solo op de gitaar.

Het hoge stemgeluid van Peter blijft wonderwel overeind in zijn versie van de traditional “Fare Thee Well”. Ook in zijn eigen compositie “Thin Ice” klinkt hij overtuigend, maar in “Scarlet Town” van Gilian Welch komen zijn vocale tekortkomingen duidelijk tevoorschijn, pathetisch gejammer, niet om aan te horen, het elektronische geweld op de achtergrond maakt het ook niet beter. Zijn versie van “Der Leiermann” van Franz Schubert is daarentegen wel weer geslaagd, deze versie is beter als die twee nummers later met Gary, overigens onnodig om twee versies op te nemen. Ik ben nooit een fan geweest van Jeff Buckley, dus ook niet van Harem Man, geweldig slidegitaarspel van Gary maar vocaal schiet hij hier tekort, the music doesn’t suit him, helaas. “Better than you were” met muziek van Gary en tekst van Peter heeft ook weer twee gezichten, inventief gitaarspel van Gary en gelamenteer in de “zang” van Peter. Het album eindigt met “Verklärte Kristallnacht” een ijzingwekkende instrumental van Gary opgenomen in 1988 tijdens het Berlin Jazz Festival , hij eindigde zijn concert met dit nummer, zijn concert viel samen met de 50-jarige herdenking van de Kristallnacht, het publiek was eerst stil en daarna kreeg hij een staande ovatie. De nog schrijpender versie van Kristallnacht van John Zorn is uit 1993 en omdat Gary en Zorn veel hebben samengewerkt, vermoed ik dat hij Zorn op een idee heeft gebracht, maar dat is pure speculatie.

Tja, het eerste gedeelte van het album is uitermate geslaagd maar in volume 2 zoals het wordt genoemd zitten in mijn oren teveel zwakke plekken en die hebben helaas te maken met de vocale capaciteiten van Peter Willems en ook de repertoire keus, teveel popachtig geneuzel in plaats van wat steviger werk in de vorm van meesterwerkjes die hij vroeger opnam zoals Chiropractor Blues, jammer.

Jan van Leersum.